Najstarsze bolidy F1 cz.3

Oto Brabham - Alfa Romeo BT46
.W 1978 roku na wyścigu o GP Szwecji Brabham wystawił do wyścigu swoją nową konstrukcję, której wyjątkowość zawierała się w osobliwym wentylatorze, umieszczonym pod tylnim skrzydłem. Ten samochód to Brabham BT 46 B. Głównym konstruktorem Brabhama był w tedy Gordon Murray, a samochody tej stajni napędzane były płaskimi dwunastocylindrowymi silnikami Alfa Romeo. Jednostka napędowa, dostarczana przez włoskiego producenta miała jak na tamte czasy bardzo dobre osiągi . Miała też jedną poważną wadę - bardzo szybko się przegrzewała. W ciągu trwania sezonu 1976r. samochody Brabhama nie kończyły wielu wyścigów właśnie z powodu przegrzania się silnika. Przed GP Szwecji Gordon Murray i David North musieli zaradzić temu problemowi, gdyż istniało niebezpieczeństwo, że Alfa nie dotrwa do końca kolejnego wyścigu nawet w klimacie tak chłodnym jaki panuje w Skandynawii. Efektem ich pracy było zamontowanie pod tylnym spoilerem dużego wentylatora zasilanego ze specjalnego układu. Dzięki takiemu zabiegowi znacząco udało się zmniejszyć temperaturę silnika, jednak decydując się na taki krok Murray i North nie myśleli jednak tylko o chłodzeniu jednostki napędowej. W 1976 roku Lotus 79 zaprojektowany przez Colina Chapmana był niemalże bezkonkurencyjny w rywalizacji z innymi bolidami. Działo się tak dlatego, że zastosowano tam bardzo oryginalne rozwiązanie. Cały bolid był swojego rodzaju skrzydłem które dzięki dużej powierzchni wytwarzało dużą "siłę dociskową" - dawało to Lotusowi znaczącą przewagę nad konkurencją. Dodatkowo boczne wloty powietrza unosiły się ku górze i "wsysały" powietrze pod samochód tworząc pod nim strefę niskiego ciśnienia co jeszcze bardziej zwiększało przyczepność. Brabham ponownie nie mógł dogonić przeciwników ze względu na swój silnik ... tym razem jednak nie z powodu zbyt małej wytrzymałość jednostki napędowej. Lotus mógł produkować bardzo płaskie i szerokie samochody o dużej sile docisku dzięki zastosowaniu bardzo wąskiego silnika. Jednostki Alfa Romeo, Brabhama pomimo mniejszej wysokości, były bardzo szerokie, ich budowa uniemożliwiała zastosowanie rozwiązań Colina Chapmana boczne wloty powietrza nie mogły być w odpowiedni sposób wymodelowane. Tu właśnie swoje kolejne zastosowanie znalazł wentylator umieszczony pod spoilerem. Wysysał on powietrze spod dolnej części bolidu wytwarzając tam strefę niskiego ciśnienia. Dało to efekt dużo lepszy od rozwiązania Lotusa ... efekt na tyle dobry że Nikki Lauda wygrał w Brabhamie BT 46 B wyścig o GP Szwecji.Stajnia Brabhama musiała jednak bardzo szybko zrezygnować z modelu BT 46 , gdyż FIA przychyliła się do protestów pozostałych stajni (w tym Lotusa). Pozostaje jednak fakt iż model ten był bardzo udana konstrukcją, która mogła odnieść jeszcze wiele sukcesów.

Kierowcy prowadzący ten model :
N.LaudaJ.WatsonN.Piquet

Auto wygrało 6 wyścigów,Ilość PP wynosiła 12

Lotus - Ford 72

Lotus 72 był kolejnym modelem Phillipe'a i Chapmana, który wytyczył drogi rozwoju technicznego samochodów wyścigowych. Rozwiązaniem, które szybko upowszechniło się w samochodach wyścigowych większości formuł, było zastąpienie pojedynczej, zamontowanej z przodu chłodnicy wody dwiema chłodnicami rozmieszczonymi symetrycznie z boków pojazdu, pomiędzy kołami. Pozwoliło to na wybitne zmniejszenie powierzchni czołowej wozu, który przybrał kształt klina, a co za tym idzie znaczne poprawienie jego walorów aerodynamicznych. Podwozie Lotusa 72 było konstrukcji kadłubowej, ze stopu aluminiowego z wykorzystaniem silnika jako części nośnej. Wszystkie koła zawieszone zostały niezależnie na poprzecznych wahaczach nierównej długości, przy czym jako elementy resorujące służyły, zamiast powszechnie stosowanych sprężyn śrubowych, drążki skrętne. Hamulce tarczowe Girling umieszczone zostały zarówno z przodu, jak i z tyłu na półosiach wewnątrz nadwozia, w celu zmniejszenia masy nieresorowanej. Jednak w późniejszych wersjach zrezygnowano z tego systemu w przednich kołach, zastępując go konwencjonalnymi tarczami w piastach kół . Do napędu wykorzystano silnik Ford Cosworth DFV o mocy podwyższonej do 450 KM przy 11000 obr/min. Nadwozie z włókna szklanego miało kształt klina, przy czym z tyłu zamontowany został rozbudowany, "piętrowy" statecznik. Wóz ważył 576 kg.

Kierowcy prowadzący ten model :

J.Rindt

J.Miles

A.Soler - Roig

E.Keizan

G.Tunmer

Auto nie wygrało ani 1 wyścigu i nigdy nie zdobyło PP.

Lotus-Pratt&Whitney 56B

Lotus 56B był kolejnym, w przeciągu kilku lat nowatorskim modelem Maurica Phillipe'a i Colina Chapmana. Istotą w tej konstrukcji był sposób przeniesienia napędu. Odmiennie do kanonów F1 Lotus ten posiadał czterokołowy napęd. Takie jego przeniesienie powodowało znacznie lepsze rozłożenie energii podczas przyspieszeń, eliminując przesterowanie. Okupione to zostało znacznym powiększeniem niedosterowania- bolid dosyć kiepsko reagował na próby zakręcania podczas przyspieszenia. Próbowano temu zaradzić przekazując większą moc na tylne koła, jednak bez większych rezultatów. Waga pustego bolidu wynosiła około 600 kg. Wyposażono go w skrzynię biegów firmy Ferguson typu ZF. Rozstaw osi wynosił 2616 mm. Szerokość przedniej osi 1587 mm jak i tylnej była taki sama. Standardowo Lotus wyposażono w opony Firestone. Ciekawostką tego modelu oprócz niekonwencjonalnego przeniesienia napędu był w istocie on sam (napęd). Eksperymentalnie przez jeden sezon model 56B napędzała turbina gazowa firmy Pratt & Whitney. Przy 38 000 obr/min. osiągała ona moc 410 KM. Mimo tak ciekawego podejścia do konstrukcji bolidu formuły 1 model ten wyraźnie ustępował swym konwencjonalnym rywalom, stając się rodzajem eksperymentu technicznego. Do braku sukcesów tego modelu przyczynili się również sami kierowcy. W wielu przypadkach nie potrafili wykorzystać przewagi, jaką niewątpliwie dawał im napęd na 4 koła- deszczowe GP Holandii w wykonaniu Australijczyka Walkera.

Kierowcy prowadzący ten bolid :

E.Fittipaldi

R.Wisell

D.Walker

Auto nie wygrało żadnego wyścigu i nie zdobyło nigdy PP.

To tyle.Dziękuję i zapraszam na kolejne części Najstarszych bolidów. Dawidrs