Najważniejsze wyścigi na świecie- GP Monako Formuły 1
- Odslon: 1417
- 2 Komentarze
- Subscribe to updates
Przed wami pierwsza część cyklu najważniejszych wyścigów. Dziś zajmiemy się GP Monako F1.
GP Monako F1 to obok 24H Le Mans i Indy500 najważniejszy wyścig na świecie, który rozgrywany jest od 1929 roku, aż do dzisiaj. Jest to najbardziej prestiżowy wyścig w kalendarzu Formuły 1 i szczerze mówiąc- nie wyobrażam sobie F1 bez Monako.
HISTORIA WYŚCIGU
Tak jak napisałem, ten wyścig odbywa się od 1929 roku. To było tak:
Producent papierosów- Antony Noghes przyszedł do księcia Luisa II (ówczesnego władcy) i mówi:
- Witaj księciu
- Cześć Antony
- Wiesz co, wpadłem na pomysł
- Jaki?
-Żeby zorganizować wyścig
-Gdzie?
- No tutaj, w Monte Carlo
- To jest kapitalny pomysł*
Książę Luis II stworzył organizację "Automobile Club de Monaco" , która istnieje aż do dzisiaj (organizuje: GP Monako, Rajd Mante Carlo i kartingowy wyścig), pierwszym jej prezydentem został właśnie Antony Noghes, od którego wzięła się nazwa przedostatniego zakrętu na tym torze.
Zwycięzcą pierwszego w historii wyścigu w Monako został William Grover- Williams, jeżdżący samochodem Bugatti. Poza Formułą 1 (czyli lata 1929-1937, 1948 i 1952) najwięcej zwycięstw na tym torze miała marka Bugatti (1929,1930, 1931 i 1933), a na drugim miejscu w tym zestawieniu znajdował się Mercedes (1935-1937). Najmniej zwycięstw w tamtym okresie miało Ferrari i Maserati (po jednym zwycięstwie).
ZWYCIĘZCY WYŚCIGU W RÓŻNYCH EPOKACH
Lata 1950-1959
W tych latach najwięcej zwycięstw wśród konstruktorów ma na koncie Maserati i Cooper-Climax (po dwa zwycięstwa), a po jednym zwycięstwie mają Ferrari i Alfa Romeo. Natomiast wśród kierowców po dwa zwycięstwa mają: Juan Manuel Fangio (1950 i 1957) pierwsze zwycięstwo na tym torze odniósł za kierownicą Alfy, a drugie za kierownicą Maserati; drugim kierowcą który odniósł dwa zwycięstwa był Francuz- Maurice Trintignant (1955- Ferrari i 1958- Cooper Climax). W tym okresie wygrywali jeszcze Stirling Moss (Maserati) i Jack Brabham (Cooper-Climax). Wyścig zaliczany do MŚ Formuły1 nie odbył się w latach: 1951, 1952 (odbył się nieoficjalny wyścig, który wygrał Vittorio Marzotto, za kierownicą Ferrari), 1953 i 1954. Jednak od 1955 roku wyścig w Monako odbywa się co roku.
Pierwszy układ toru
Lata 1960-1969
W tym okresie najwięcej zwycięstw wśród zespołów ma BRM, ze czterema zwycięstwami (1963-1966), tyle samo zwycięstw ma Lotus (1960, 1961- na silnikach Climax oraz 1968, 1969- z silnikami Forda). Po jednym zwycięstwie mają zespoły: Cooper-Climax (1962) i Brabham (1967). Jeśli chodzi o kierowców to w tych latach w Monako brylował Graham Hill, wygrał 5 wyścigów (1963-1965, 1968 i 1969). Dwa wyścigi wygrał Stirling Moss (1960 i 1961), a po jednym zwycięstwie mieli: Bruce McLaren (1962), Jackie Stewart (1966)i Denny Hulme (1967).
W 1967 roku zginął tu Lorenzo Bandini, jego bolid stanął płomieniach. Mimo szybkiej podjętej akcji gaśniczej, kierowca nie miał szans na przeżycie. To był jedyny śmiertelny wypadek na tym torze.
Lata 1970-1979
Wśród zespołów najlepszymi w tej epoce byli: Tyrell i Ferrari, oba zespoły miały w tym czasie po 3 zwycięstwa. Tyrell wygrywał w latach: 1971, 1973 i 1978, natomiast Ferrari w latach: 1975, 1976 i 1979. Lotus miał 2 zwycięstwa (1970 i 1974), a oprócz tych zespołów po jednym zwycięstwie mieli: BRM (1972) i Wolf (1977). Wśród kierowców po dwa zwycięstwa mieli: Jackie Stewart (1971 i 1973), Niki Lauda (1975 i 1976) i Jody Scheckter (1977 i 1979). Oprócz nich wygrywali także: Jochen Rindt (1970), Jean-Pierre Beltoise (1972), Ronnie Peterson (1974) i Patrick Depailler (1978).
W 1973 roku zmieniono układ toru:
Lata 1980-1989
W 1982 roku miał tutaj miejsce dziwny wyścig, bowiem z różnych powodów tuż przed końcem wyścigu kończyli kolejni liderzy: Alain Prost, Didier Pironi, Andrea de Cesaris i Derek Daly. Ostatecznie ten wyścig wygrał Riccardo Patrese. Oprócz niego w tym okresie wygrywali: Carlos Reutemann (1980), Gilles Villeneuve (1981), Keke Rosberg (1983), Alain Prost (1984-1986 i 1988) i Ayrton Senna (1987, 1989-1993). I w ten sposób doszliśmy do lat 90.
Lata 1990-1999
Tyle samo zwycięstw co Senna (w tym czasie) miał Michael Schumacher, także 4 (1994, 1995, 1997 i 1999). Oprócz tej dwójki, w latach 90 po jednym zwycięstwie mieli Olivier Panis (1996) i Mika Hakkinen (1998). Wśród zespołów najwięcej zwycięstw miał McLaren (1990-1993 i 1998), Schumi wygrał po dwa wyścigi dla Benettona i Ferrari, jedno zwycięstwo w tych latach miał Ligier z Panisem na pokładzie.
Lata współczesne (2000-2012)
W tym czasie po dwa zwycięstwa mieli: David Coulthard (2000, 2002), Fernando Alonso (2006, 2007) i Mark Webber (2010, 2012), oprócz nich wygrywali w tym okresie: Michael Schumacher (2001), Juan Pablo Montoya (2003), Jarno Trulli (2004), Kimi Raikkonen (2005), Lewis Hamilton (2008), Jenson Button (2009) i Sebastian Vettel (2011). Warto odnotować, że Robert Kubica dwukrotnie był drugi: w 2008 i 2010 roku. Od 2006 roku na tym torze budowane są większe boksy, jednak nadal są najciaśniejszymi w całym kalendarzu. Wcześniej garaże znajdowały się po prawej stronie pit lane, a od tego czasu są one po lewej stronie.
Podsumowanie:
Od początku tego wyścigu najwięcej zwycięstw miał Aryton Senna (6 zwycięstw), drugi w tej statystyce są: Graham Hill i Michael Schumacher (po 5 zwycięstw), a trzeci jest Alain Prost (4 zwycięstwa). Wśród zespołów w statystyce zwycięstw na tym torze dominuje McLaren, który ma na koncie 15 zwycięstw (w tym sezonie raczej 16 zwycięstwa nie dopiszą), drugi w ilości zwycięstw jest Ferrari (8 zwycięstw), a trzeci- Lotus ma na koncie 7 zwycięstw.
CIEKAWOSTKI
- jedyny wyścig F1, który można oglądać na żywo bez biletów- z okien budynków i hoteli, które stoją przy torze. Jednak ceny są podwajane na czas wyścigu.
- najkrótszy dystans wyścigu w całym kalendarzu F1, wynosi on 260.520 km
- najkrótszy wyścig na tym torze miał miejsce w 2007 roku, kiedy to wygrał Fernando Alonso, czas zwycięzcy wyniósł 1h 40min 29,329s.
- najdłuższy wyścig w obecnej konfiguracji toru odbył się w 2011 roku, ten wyścig wygrał Vettel, a łączny czas zwycięzcy to 2h 09min 38,373s.
MOJA OPINIA NA TEMAT TORU
Może na tym torze nie ma zbyt dużo manewrów wyprzedzania, jednak jest perła w całym kalendarzu F1. Jest to najlepszy tor w kalendarzu, bez którego nie wyobrażam sobie Formuły 1.
OBECNY UKŁAD TORU
Jest to bardzo trudny tor, na którym potrzeba 110% koncentracji, bandy znajdują się bardzo blisko toru. Są chyba tylko ze trzy takie miejsca gdzie można wyjechać poza tor: pierwszym takim miejsce jest pierwszy zakręt, drugim- zewnętrzna zakrętu Casino, a trzecim szykana, którą w razie czego można ściąć. Moim ulubionym miejscem na tym torze jest tunel. Od 1964 roku nie było wielkich zmian, jednak kilka ich było m.in.: wyostrzono zakręt St. Devote, poprawiono szykanę na wyjściu z tunelu, zmodyfikowali szykany od zakrętu 13-15 i oczywiście tak ja wspominałem zmieniono garaże.
Dane toru:
Długość toru: 3,340 km
Liczba okrążeń: 78
Pełny dystans: 260,520 km
Rekordy toru:
Najszybsze okrążenie kwalifikacyjne- 1:13.532 Kimi Raikkonen 2006
Najszybsze okrążenie wyścigu- 1:14.439 Michael Schumacher 2004
Największa średnia prędkość wyścigu- 155.552 km/h Fernando Alonso 2007
DZIWNE WYDARZENIA W 2011 ROKU
Najpierw przed pierwszym treningiem doszło do pożaru ciężarówki, który doprowadził do uszkodzenia nawierzchni z obrębie 1 zakrętu. W sobotę podczas kwalifikacji Sergio Perez miał dosyć poważny wypadek w szykanie za tunelem, natomiast w niedzielę doszło do sporej kolizji, w której ucierpiał Witalij Pietrow, na szczęście nic poważnego mu się nie stało.
INFORMACJE O TEGOROCZNYM WYŚCIGU
Harmonogram:
Czwartek:
10:00-11:30 I trening
14:00-15:30 II trening
Sobota:
11:00-12:00 III trening
14:00- ok. 15:00 kwalifikacje
Niedziela:
14:00- ok. 16:00 wyścig
Wszystkie wraz z wyścigiem będą pokazane na Polsacie Sport Ekstra, na otwartym Polsacie będą kwalifikacje i wyścig.
*- dialog został wymyślony przeze mnie
No i to by było na tyle. Następnym z cyklu będzie wyścig Indianapolis500 (trochę źle to robię bo właściwie już dzisiaj zaczynają się/ zaczęły się treningi)
Superowy !